Asrý sadetti gözlerindeki büyü Alýp götürsen diyorum Ýçimdeki bu öksüzlüðü Kýsa bir ömre sýðdýrýlan Uzun bir hasretti bizimkisi Bir vadinin iki yakasý gibi
Beni öldüðüm yerden yaþýyorum seni kimsesiz ölümlerdir sessiz yaþamlar hazin bir öykünün hüzünlü yanlarýyýz seninle kimine hikaye olduk kimine ezber bir kentin kaldýrým taþlarý kadar yorgunuz þimdi
Biz iki mum iþiði gölgesine aþýktýk belkide hep bir ürperti vardý içimizde sönmesin diyeydi nefessiz ve sessiz kalýþlarýmýz
Hani düþünüyorumda þunun þurasýnda ne kaldýki diyorum üç beþ hazanlýk ömür hiçbirþey ayný kalmýyorki gönülde boþvermeli diyorum bazende insanýz eksiðiz iþte hep bir yarýmlýk,,hep bir yarýmlýk var içimizde
beni sorarsan hüznüm bitmedi hala acýlarým kalýcý henüz günde bitmedi yine anýlarlamý ýsýnacaðým þimdi Sen ne alemdesin,ne alemde
havalar soðudu burada üstüme birþeylerde almadým sen gelirsin diye Düþten kalma gerçekleri s/ayýklýyorum yine ince bir sýzý benimkisi yada derin bir yara ne farkeder çare deðilsen eksikliðe
Can Cezayir AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.