Ömrüm emrine...

1980’lerden kalma karpostallarda unuttum aþký;
Sevgiliyle içilesi çaylarý ellerimde hiçi hiçine soðuttum...
Gözyaþlarýmla seher vakitlerinde, seccadelerde ýsladým elmacýklarýmý.
Taburede oturan hayalinle harcadým akþamlarýmý.
Yýllardýr duamdý, gül tenine baþka ten deðmemesi, en içten...
Bir geliþ geldin hayatýma, tüm saflýðýnla aniden...
Anladým ki ben; emir büyük yerden...
Kalbimi patlatan gümbürtün rahatsýz mý etti içimin kelebeklerini?
Derin uykulardayken sen, sana ýsmarladým umudun gemilerini.
Aþk kapýmý çalmadan buyur ettim ömrüme.
Ömrüm... gönlüm verildi senin emrine...
Sosyal Medyada Paylaşın: