İstanbul

Ýstanbul! Mavi Ýstanbul...
Oturuyorum boðaz belinde bir bankta, çaresiz,
Boðazda seyrederken vapurlarý, boðazýmda ulvi aþkýn...
Martýnýn süzülüþü visali çaðrýþtýrýr ezelimde,
Bayat simit sertliðinde gözlerini gözlerimden kaçýrýþýn...


Ýstanbul! Mavi Ýstanbul...
Kaç aþka gebedir þiirsel meþhur sokaklarýnda,
Gönlümün sahibi,beni gel bu sokaklarda bul...
Kullara þefkat var billur bakýþlarýnda,
Ýstanbul! Fatih’in gibi bahset huzur, yaklaþ usul...


Ýstanbul! Mavi Ýstanbul...
Uzaktaki güneþte yandýn mý ben gibi,
Dar aðacýna giden misali hüzün, kýlcallarýmda;
Özlediðim gözlerdeki deniz mi , yoksa mavi gözlü beniz mi?,
Bir ben mesut olamadým; dualarým semaya, dilim yakarýþta...

Sosyal Medyada Paylaşın: