Bir mülteci gibi sýðýnmýþtým gönlüne, Huzur içinde,sýmsýcak gözlerinde, Uyuyacaktým,uzun kýþ gecelerinde, Ýnanýr mýsýn ? olmamýþtým hiç böyle, Ömrümde bir kere bile.
Türkülerin baðlamaya yakýþtýðý gibi, Yakýþtýrýyorlardý ikimizi,bizi, Baðlýyorlardý kaderimizi. Kýþ masalý misali geçiyordu günler, Tek hecelik aþk özetliyordu, Ömrü kýsa gündüzler, Ve de uzun renkli geceler.
Gülüþlerin aydýnlatýrdý karanlýðýmý, Senin nefesin belirlerdi, Odamýn sýcaklýðýný. Her dokunduðunda buz gibi ellerime, Tarifsiz bir mutluluk ve de huzur, Perde gibi inerdi,gözlerime.
Yine kýþ geliyor,son bahar veda haccýnda, Son üç mevsimde,sensiz geçti be Leyla, Aþký öyle güzel öðrettin ki,tutulduk iþte, Ama,bana sensizliði öðretmeseydin keþke.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.