KAR'INCA

KÂR’INCA

Çocuksu bir hüzünle öpüyor yalnýzlýðým
Son gülümsemeyi hapsettigim alt dudaðýmdan

titrerken dudak
ya boþalýyorum gozlerimden
ya boþ’a alýyorum kendimi
duygular salýncaðýnda !

Tozlu raflarda
Eskimis bir sevda hikayesi

Avuçlarýmda tortusu,

Dayanýyorum sonbaharlarýn kapýsýna
Düþen her yaprak yüreðime,deðerken
Günün aðýrlýðý
kýrýyor kanatlarýmý..

Birlikte paylaþtýðýmýz göðün altýnda
Sarýlýyorum ince belliye ,

Sonra

Izmaritlerde söndürdüðüm yangýnlar

Bir itfaiye eri telaþýndayken
Ýnadýna yükleniyor kömür gözlerin..

Gözlerim sulu sepken

Son gülümseyiþine
Titriyor dudaklarým ,

Adresi yitik boþluklarda ,yankýlanýyorum
Gurbet olup içime

Çýkmaz sokaklarýn virajinda yitiyorum senle

Sonra yalnýzlik

takýp koluma ,

Boþ’ a alýyorum kendimi ,bahara sevdalý karýnca’ nýn duasýnda ..

Yüzünü k(ý)uþlara vermis bir çocugun hüznüyle öpuþuyoruz..
Terkedilmis salýncaklarda !!

Þiar
Sosyal Medyada Paylaşın: