Gönlümdeki hüznü mürekkep yapýyorum kalemime Bir sonbahar misali yapraklara döküyorum mahzun kaderimi Ellerimi açýyor, Boynumu büküyor, Dua’ya duruyorum rabbimin ikram sofrasýna Islatiyorum seccademi gözümden dökülen senle Ruhumun sahibi rahmana diliyorum ruhuma ruhunu Gel inci tanem dirilt kalemlerimi Yanan bir mum gibi nurefþan kýl gönlümü Gel medine yüreklim gel Merhem ol yesripleþmiþ gönlüme As’ýna meftun bir peygamber kýzý misali, Peygamber kýzýna düçar olmuþ bir As misali gibi Ben Nemrut’un ateþi olmaya razýyým Sen yeterki gel Ýbrahimvari
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet duvaklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.