ben seni bu memlekette sevdim
Ben bu memleketi ümmi iken sevdim
Elim kalem tutmaz, gözüm kitap görmezken sevdim.
Hani bazen ailecek toplanýr
anamýz babamýz biseyler anlatýrdý da abi kardeþ dinlerdik ya,
Ýþte ben o zaman sevdim bu memleketi.
Gözü yaþlý anamýn yüreði kanlý analara dilbeste oluþuyla sevdim.
Ve ben, yine bu geçilmez memleketi
senin geçilmez gözlerinle sevdim.
Hani o geçilmez gözlere kefensiz yüreyimle bakmýþtým ya,
Ýþte bundan sevdim ben bu memleketi.
Bilmeden gelip basýlan bu topraklarý,
Bilmeden bastýðýn yüreðimle sevdim.
Ey yüreðime bilmeden basan yar!
ben seni bu memlekette sevdim.
Yol kenarýnda bizim için boynunu büken
mazbut gelincikleriyle sevdim.
Ben seni Sadrýma düþtüðün günden beri
satýrýma dökülen mürekkebimle sevdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.