BU YOLLAR

Sonunu göremediðim upuzun çizgi,
Kaderle yoldaþ olan benliðimle,
Ne hüsran, nede düþ kýrýklýðý korkutmadan,
Dönmeyi istemeden ilerlediðim,
Ürkütmüyor yürürken hazýma güç kattýkça ,
Cesaretin demiyle, bilendiðim bu yollar...


Engellerin üzerine üzerine gittiðim,
Molasýz, gücüm tükendiðini hissetmeden,
Neye ulaþmak istediðimi bilmeden,
Niyetimi bozmasýna izin vermeden,
Dizlerimin dermaný tükense bile,
Dermansýz tabanlarýmla direndiðim bu yollar...


Gözlerimde akan yaþ kurudukça,
Dudaklarým çatlar susuz hararetten,
Üþürken bedenim poyrazýn soðuk yelinden,
Ovuþturdukça ellerim titrerken,
Vazgeçirmez beynim kararýmdan dönmeye,
Aklýma mukayyetti, sýðýndýðým bu yollar...


Gecenin aydýnlýðý vurdukça üzerime,
Öz güvenim koldaþtýr hep yanýmda,
Sabrýma tohum eker yeþersin diye
Filizleri sarar dört elle yüreðime,
Þikayet bile etmez sol tarafýmda,
Sonu esrarengizdi, týrmandðým bu yollar...


Çözemediðim bilmeceydi beyni zorlayan,
Yinede ýsrarla diretirdi çözülsün diye,
Belkide yüzü güldürecek bir ýþýktý,
Bu denli aklý kurcalayan soru,
Yazýlmýþtý alnýma açýk seçik mukadder,
Hüda’dan iþaretti, uðurlandýðým bu yollar...



Nesrin Önem Demir
27 11 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: