AZIĞIM SEVGİ İKEN...
Kâh gönül kâh gömüt
Sarkaç bildiðim o tezahür hele ki
Yýkýntýlarda can bulan,
Anbean ölsem de ne gam,
Ne de dilimde sitem:
Kâh vardýðým kâh ayrý kaldýðým.
Okunan hutbede saklý kýlmýþým bir kez
Derde derman bellediðim
Görünmez bir mecranýn en kýdemli emsali
Görünenden çok öte
Bir yitiþin doðumu kadar tahakkümperver eylemiþ
Benlik biraz süzgün biraz nazlý;
Ansýz öfkelerin canhýraþ telaþý:
Ötelemekse düþen payýna beþerin
Kolaysa yardan da serden de geç.
Bir sarmalým belki de bir ferman,
Güdümünde kaderin garip bir yolcuyum
Bir kez düþmüþken yolum hazana.
Kýdemli bir acýyým, çok derinde bir yara
Kýrýk bir sazýn kopuk teliyim:
Mýzrabýn bile yetmediði.
Çalýp çalýp söylenen bir güfteyim,
Bestesi yitik ve saklý göðüs çeperimde.
Bir yontu bir gömüt,
Sýrra kadem basan bir gölgeyim
Aslý astarý olmayan yalanlarýn dem vurduðu
Desturu hakkaniyet olan bir i mgeyim.
Anlýk bir yok oluþun hicap yüklü vicdanýyým
Soðuk mezarlarýn beþik bildiði bir sarnýç kadar
Kayýp ve boþ
Hatta belki de devinen bir sarkaç:
Bir yüzünde okunan hutbe
Bir elinde mendil yaþlarý aþ bilmiþ
Bir mazlum kadar dermansýz
Bir yýldýz kadar sahipsiz.
Tüketilmiþ bir ömrün mihrap bildiði
O eksende kayboldukça
Aslýný arayan bir aynayým:
Gördüðüm her yüzde heyecana kapýlýp
Solan bir çiçek kadar nazlý,
Niyaz bildiðim hecelerde kayýp varlýðým
Devrik bir cümlenin kayýp öznesiyim:
Hegemonyasýnda kâinatýn bir zerreyim sadece:
Bir dokunuþta kaybolan sihir kadar gizemli
Yetilerini biledikçe
Günden geceye geçen,
Köreldikçe aþký nimet bilen.
Kýblemi mademki yol eylemiþim
Ve aþký sýrdaþ:
Çok görmeyin bana ne olur
Hele ki azýðým sevgi iken
Varsýn kaybolayým bu hengâmede.
Kýrýk mabedim, hayli yorgun mihrap bildiðim
Kuytularda soluklanýp da yüzü suyu hürmetine
Onca teamülün,
Kýzgýn bir saçým; öfkesi kendine zarar,
Zimmetliyim evrene çoktandýr
Varsýn görünmez olayým nazarýnda onca pervasýzýn.
Yitip gittiðimden beri ben böyleyim:
Saðým, solum ve arkamda gizli
Dost bildiðim düþmanlarým.
Ne kederliyim ne dermansýz
Sanma ki serzeniþim hayata
Altý üstü bir faniyim,
Aþka rahmet yüklemiþken
Hidayeti yürekte saklý,
Hele ki bir kez kapýlmýþken rüzgâra
Nazým niyazým sadece O’nun nazarýnda
Saklý bir bilinmezin son halkasýyým,
Yarýný katýk yapmýþ iken düþlerime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.