Zamanda Kayboluyorum

Güneþ kaçtý gökyüzünden
bulutlara takýlý kaldý uçurtmalarým...

gözleri oyuldu beslediðim tüm kuþlarýn
benim gözyaþlarýmla yýkandý mevsim


her baktýðýmda aynadan kendime
acýlarýmý çizen özgün bir þair
duvarýmda asýlý ve görüyorum...

biri ben gülümseyen þakalaþan kuþlarla
biri sen iyi niyeti kangren.


biri ben aþýk sonsuz bir bedene
biri sen kovan sevgiyi ücra ülkelere

biri ben hayallere inanan romantik
biri sen umutsuzluða is býrakan kara bir bulut...

gökyüzü meyvelerinden düþer yere

bir ýsýrýkta rüyadayým...

þimdi konuþma vakti ölçütlerle
hangi sýnýra kadar dolabilir sevmek
çiçek kaç yapraða deðin açabilir
ben kaç kez daha dirillebilirim

kaç gizliyi saklayabilirim eteðimin altýnda
bir itiraf dudaklarýmda titrer
kaç kez daha dikebilirim dudaklarýmý birbirine.

parmak uçlarýnda zonklayan hazin bir mektup
en aðýr naðmeleri duymuþ þarkým
sakinliðin usanýþýyla
yalnýzlýðýn ince dudaklarýyla öpüþmüþüm ...


aynalarda nefesinin buðusu

herkes
olmasý gerektiði kadar insan
hepsi yaramdan bir parça

kendi iç örgülerimde yitiþ
yüzümün yarýsý koðuþ
yüküm sýrtýmda...

aynadaki gerçeklerde bozguna uðrayan

hep kaybeden

benim bedava mutsuzluðum...

gökyüzünde su akmalý oysa
bandajlarý üzerinde yaralý dünya ...







Sosyal Medyada Paylaşın: