/ gökyüzünde , çift kanatlý bir pencere , ýþýðý yanýyor içeride .
bir çocuk , dünyayý çiziyor pergelle , küçücük elleriyle .
bir aðaç yerleþtiriyor dünyanýn üzerine , yaprak þeklinde
derken bir rüzgar hafiften esiyor , o yaprak düþüveriyor yüreðine .
çocuk býrakýyor pergeli , kaðýdý , kalemi elinden ve kalkýyor masadan .
bakýyor ve sesleniyor , yaprak þeklindeki aðacýn yapraðýný yüreðine düþüren rüzgarýn ardýndan .
hey rüzgar , þimdi kulaðýma fýsýlda ismini , kimseler duymadan
“sen hangi rüzgarsýn , adýný söyle bana , çünkü seni çok seviyorum…..”
ama uzaklaþýyor rüzgar dönüp ardýna bir kez bile bakmadan .
çocuðun kendisine seslendiðini duymadan yada hiç umursamadan .
ve çocuk ; pencerenin kenarýna oturup ayaklarýný dýþarýya sallandýrýyor boþluðun dondurucu soðuðuna aldýrmadan . ve son bir kez bakýp gülüyor giderek uzaklaþan rüzgarýn gözlerinin içine , kendisini yeryüzüne býrakmadan .
……………………
nasýl üþüyorum bir bilsen
sýrtýmý dayadýðým bu duvar en soðuk denizleri katmýþ harcýna
yýldýzdan bile ýþýksýz ve sessiz olmuþ , iþte bu çok gidiyor zoruma
kýblemden yakamozlar düþse içine diyorum , aydýnlýk akacak üstünden
ama nasýl üþüyorum þimdi bir bilsen
bir solukluk rüzgar olup esmeni beklerken .
nasýl üþüyorum bir bilsen
yanlýþ ve dipsiz kuzeydeyim , hangi güneþte açtý bu zambaklar
daha mý güney , onun için içimde doldur-boþalt oynuyor heyecanlar
yanlýþ sabahta demek gün doðusu , ben seni gün batýsýndan gözlerken
ama nasýl üþüyorum þimdi bir bilsen
bir güneþ olup üstüme düþmeni düþlerken .
yüreðim donuyor anlamýyorsun
bulutlar dönerek dans ediyor salýncak iplerimle , ben ayaktayým
lodos günlerim sona ermiþ , artýk göðsümde poyrazlar yakmaktayým
masaldan kaçan yoksa sen deðil miydin , baþýn göðsümde saklý uyurken
þimdi yüreðim donuyor , anlamýyorsun
bir göktaþý boþluðu gibi çukurum kazýlýrken .
yüreðim donuyor anlamýyorsun
gözlerim zirvelerinde kalmýþ keþiþ daðýnýn , ellerim çýrýlçýplak
karayel dalgalarýnda karanlýk ve soluksuz bir sancý gibi çýrpýnarak
yas gülüne çivilendim , döndürecek rüzgarýn adý yalnýz sende saklýyken
þimdi yüreðim nasýl donuyor bir bilsen
seni çok seviyorum sesli çýðlýklarým bile hiçbir rüzgara yetiþemezken
CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.