Çöl kavrukluğu

Çöl kavrukluðu yüreðimde…
Aðýtlý karanlýklar bir bir koþarken gölgeme,
Bir yýldýz kayýyor avuçlarýmdan,
Gök kubbeyi yýrtýyor baykuþ sesleri,
Güneþ sönük kalýyor yýldýzlarýn aksine,
Seraplar kol gezerken, çorak tarlalarýmda,
En saf suretimi çýkýnýma koyup;
Seni…sana býrakýyorum artýk !
Ayak uçlarým, dilime inat kanýyor bu gün.
Bakýþlarýmý kaçýrýyorum göðün göðsünden,
Usturalar kaygan zeminlerde bilenirken,
Issýzlýðýma sýzan birkaç damla kan,
Göz pýnarlarýmdan ciðerime usulca akan…
En arzulu, en þaþalý zehri..acýlarýma zerkedip;
Seni..sana býrakýyorum artýk !
Bu kentin kirli sokaklarýnda uyuttuðum düþleri,
Bir atýmlýk barut kokan sabrýmý,
Ölüþlerime yetmeyen kefene sarýp,
Zýrdeli þafaklarda göz yaþý dökmeden,
Vurmadan…kýrmadan..daðýtýp dökmeden;
Seni…sana býrakýyorum artýk !

M.Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: