ÖĞRETMENİM...
Bir beyaz tebeþir alýp eline,
Sevginin resmini çiz öðretmenim...
Kar topu bir yumak lekesiz gönlüm,
Beni ilmek ilmek çöz öðretmenim...
Bana öyle güzel bilgiler ver ki,
Yeþersin çöllerde öz öðretmenim...
Vatandan, anadan ,yardan ayrýlýk,
Ya senden ayrýlýk köz öðretmenim...
Babadan yetimim, anadan öksüz,
Bana; anne ,baba siz öðretmenim...
Bak; asrý cehalet karanlýk boðdu,
Bilgilerle donat tiz öðretmenim...
Ýnsanda kalýrsa en kutlu eser;
O sizden kalacak iz öðretmenim...
Susuz çöller gibi yanan gözlere,
Billur pýnar gibi göz öðretmenim...
Bir vatan feryadý inlerse bir gün;
Koþacaðým ona söz öðretmenim...
Bu vatan aþkýyla ölürsem bir gün;
Kabrime þehidim yaz öðretmenim...
Bu dünyada rahat yok doðrulara,
Hak için bu çile az öðretmenim...
Ýlmin meþalesi yansýn baðrýnda,
Cehaleti yok et ez öðretmenim...
Musa DOÐRUER( Teslimi)
25 kasým 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.