ÖĞRETMENİM...

Alev alev mum oldun karanlýðýn baðrýnda,
Yýkýlan karanlýklar bilginin zaferidir...
Dinle!Dinle! diye hýçkýran her çaðrýn da,
Bu memleket bu tarih ruhunun eseridir...

Toprak seninle toprak,vatan seninle vatan,
Zaferler niþanýný senin ruhundan alýr,
Yüreði medeniyet aþkýyla güp güp atan,
Ýrfan neferlerini ruhu içinde tanýr...

Gök kubbeye assalar senin zaferlerini,
Cehaletin zulmünde inleyenler okusun,
Bilgilere susamýþ gönül seferlerini ,
Taçlanan baþarýlar bir nur gibi yýkasýn....

Öðretmen zaferdir ;Öðretmen destan...
Bir cihan veremez onun dengini,
O’nu unutanlar kahrolur yastan,
Verir topraklara zafer rengini...

Ne olur ellerimden tut benim öðretmenim,
Öðrenme aþkýný ruhuma iþle,
Beni doruklara at öðretmenim...
Bir zafer naðmesi tatlý gülüþle...

Destanlarýmý anlat bugulu gözlerinle,
Ak düþen saçlarýndan hizmet aþký tütüyor...
Tarihe zafer verdin o kutlu izlerinle...
Yanlýþlarý ruhunun hür sevdasý örtüyor...

Üþüyen yüreðimi; yüreðinde ýsýttým,
Karanlýðýn zulmünden aldýn beni çýkardýn,
Destanlarýn baðrýna birazda zafer kattýn,
Kaybolan sevgileri dirhem dirhem onardýn...

Musa DOÐRUER (Teslimi)
18 mart 2010
NÝÐDE.







Sosyal Medyada Paylaşın: