Bomba Yüklü Vagon

Baþýný omzumdan
Ayagýmý yerden..
Kalbimi yer’inden
Aklýmý baþýmdan ,kes’ti gitti

----

Sesimi ümiðinden kestim
Rafine edilmemiþ bir düþe saplý benden bi haber parçalar
Bana ait olmayan hücrelerime ricamdýr
Baþlasýn can’sýz cenaze iþlemleri ..
Gýyabýnda öldürülen can’ýmý taþýsýn ,
yaðmur yüklü bulutlar..


Her yalnýzlýðýn ve her kanamanýn O ile baslayan hikayesin’den
Yalnýz biri’yim artýk

Üç beþ nöbetlerinde aynýdýr mizan

Ruhum bedenimden ayrý gecenin karanlýðýnda ,
Ana avrat dümdüz
giderr O’na
Ýçimin pasýndan inþa ettiðim raylarda
Ýnfilak ederim
lanet yalnýzlýðýmla yüklü, o son vagonda

cektigim her nefes
yalnýzlýðýn senfonisinde göðüs kafesime sýzar

Ruhum O tarafýndan ele geçirilmiþken el’den çýkartýlýr
geceye,
Bir sigara dumaninda
yalnýzlýga
Bir siir boyunda acýya satýlýr
Üc otuz paraya

Gayrý
bundan sonra can/sýzým düþer ömürlük sayfaya

Söz uçar
O’ndan hükümsüzdur yazdýklarým aslýnda,

Sonramýz yokken yokluðunun yoklamasinda
benden önce bana gelen,
yok/sayýldýkça icimde
kendime týrpan kendime azrailim

Yazýk
gözum kadar okumuþ degil yüregim
Aðzýmdan çýkan kadar cahil deðilim


Belki bütün kufurlerim kulaðýna
bütün yazdýklarým dudaklarýna kavussun diye
Bu kadar çýrpýnma

Belkilerinde sonrasý var ’dýr diyen

O var mi?acaba
Kaçýncý gecem çaldýgý ,sabrýn taþýna adýmý yazdýgý

O var’ sa
Þahittir kalbim
Ya ölmeli yerinde
Ya gelmeli yerine
Çýkmalý ray’ýndan içimin bomba yüklü vagonlarý

Þiar
Sosyal Medyada Paylaşın: