YÜREK İSTERSEN MENZİL ÇOK YAKIN
YÜREK ÝSTERSEN MENZÝL ÇOK YAKIN
Yaðmur yoksunu topraklar mýydý çiçeði dalýnda kurutan
Bir deprem sonrasý içinde uluyan köpekler gibi ayrýlýk
Bedevi kervanlarý gibi aðýr adýmlarla
Aþka yürü
Yýlma
Maviye çalan umudun rengiyle
Aþarsýn sen her engeli
Asra olaný baþarmak kolay deðil
Hicran uyutuyorsa koynunda ahraz zaman
Dibine vur þiþelerin
Düþ/le/me ayrýlýklarý
Yüklemiþsin yine “yokluðundan sarkan ayrýlýklarý”
Heybende tomurcuk göz yaþlarý
Taþýnacak gibi deðil
Bir serçe soluklanmasýyla molalar ver
Ve yürü aþka
Karalarý kaldýr teninden
Adýný mavi koy geleceðin
Dilini kanatýrsa yalnýzlýk tümceleri
Kaldýr aradan ayrýlýk perdelerini
Dudaðýndan öp o beyaz güvercini
Ben de bilirim ayrýlýklarýn zûl olduðunu
Ýkrar imandandýr
Neylersin aþka iman etmemiþsen
Vakti deðil vazgeçmenin
Ýman et
Secde eyle
Aþk tanrýnýn özüdür
Sevenler aþka ikrar ile yürür
Bilirsin herþey olacaðýna varýr
Ne kaþlarýný çat
Ne yüzünü ekþit
Eksik etme dudak kývrýmlarýndan tebessümü
Belki kurtulur tekdüzelikten ayrýlýk
Kapanan yaralarýn üstünü örter
Yine bir besmeleyle yola devam edersin
Hatýrla Mevlanayý
“Sevdiðin yürekteyse, Yemende de olsa yakýnýndadýr.
Sevmediðin yanýnda da olsa Yemendedir.”
Ne bedevi kervanlarýný durdur
Ne bu sevdadan vazgeç
Hadi sýyrýl üstüne giydiðin ayrýlýklardan
Yeter ki azmet
Ýkrar ile yürü
Yürek isterse menzil çok yakýn
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.