GÖZÜN AYDIN

GÖZÜN AYDIN
Yine bu akþam bir mektup aldým
ucu yanýk
satýrlarý sen kokan
ve penceremden sensizliðe sýzan bir çigan

namahreme öptürmüþsün dudaðýný
öyle ki sensizliðe haykýran buz kesmiþ taþ duvarlar içimi yaktý

kýzlar manastýrýnýn karanlýk yüzü
gölgeledi tüm i mgelerimi
oysa ben uykuyu kirpiðimden astým
bu gece de katili oldum sensiz uykunun

geleceðini yazmýþsýn
kim bilir belki bir kuþluk vakti
hani kaç gece geçti
çaðýrýr kirpiklerimi ferfecir vakti ölüm uykusuna

içtimaya geçti aþk’ý anan bütün harfler
imam son duasýný okudu bile
sana sunacak bir naaþ kalmadý
mansur gibi beni de yaktýlar aþka
ve külümü savurdular dicle sularýna

mahþer günü hesabý sorulursa sensizliðimin
merak etme olmayacak þikâyetim
aþkta ayrýlýklarýn suçunu ben üslendim
beyhude cümleler affedildi
ve sensizliðe ölüþümü bugün defnettim
gözün aydýn

Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın: