TANIM/SIZIM...

Galip gelen fýrtýnalar paye verdi:
Ýklimsiz hýrkama sýðýndýðým diðer yaným
Ve kýrýk kanadým ile ahkâm kesmeye kalktým da ne oldu
Neye yaradý kýramadýðým zincirlerim…

Bir rötuþtu altý üstü:
Kaþ göz bir de kara kalem.
Sona ramak kala deðmedi inan ki;
Reva gördüðün ve tekelinde kýsýk bir kahkahanýn
Devingen ruhu þu muhalif kaderin.

Sondu ya da baþý filmin:
Her bir karede kavuþamayan âþýklar,
Demli yalnýzlýklar bir de öngörüsü ahvalin.
Hükümranlýðýnda sefil dirayetsizlik mademki
Ahkâm kesilen üç beþ tümce,
Kýrýk da olsa þu daðýnýk benliðim.
Kýlý kýrk yardým da ne oldu, söyle
Ve durma asla hele ki etmesen de tenezzül.

Sarmalý gök kubbenin,
Hani hengâme bellediðim sarnýcýnda nükseden
Anlýk bir düþ kýyýmý
Gölgelere kýyýp da ellerimle öldürdüðüm
Sessizliðimin mecalsiz rengi:
Bir kýtada saklý yalnýzlýk,
Haznesi yitik.

Üretken üzüncü yüklenmiþ,
Aðýr aksak bir yadsýmazlýkla indirdiðim kepenkleri
Gönül yakamýn.
Hutbelere sýðýnan kýrýk ve devrik tümceler,
An’ý yok sayan o hicap yüklü bekleyiþe gömdüðüm,
Kývrak ve yayvan seðirtisi öbek öbek

Tadý, revnak bir gölge:
Kýstýrýlmýþ nüktedan seyri belki de uzanan gök kubbeye,
Yalýtýlmýþ mizacýn nirengi noktasý tüm kaygan zemini
Yürünür kýlan kayýp bir yörüngede saklý bilinmezliðim.
Hayatýn cilvesi, demek kadar yeknesak o tedirgin kayýtsýzlýðýmýn
Ucube yenilgisi.
Muðlâk bir resimde gizli;
Hani renklerin solduðu ve yüreðin havalandýðý.

Saklý yarým kalmýþlýk saðanak bildiðim mecranýn
En derinine yýðýp da sakýndýðým,
Bazen saklandýðým.
Kýrýk niyazýmýn son deminde, savruk bir þarký tadýnda,
Gündönümü belki de; tüm mecalsizliðimi,
Tek kalemde bertaraf eden.
Yengisi, sezgisi hele ki o bitimsiz hasreti de saydým mý,
Sor ne haldeyim…

Gömütü hicran,
Nazý niyazý, dolu bir kalbin nakþý,
Biraz savruk hatta alabildiðine kalender
Bir terennüme sýzmýþken þu garip benlik
Biraz da ikrar mý ne,
Soluduðum tümceyi en derine týkýþtýran:
Hicap yüklü kapanmaz o yara,
Islýðýnda saklý belki de adsýz yarýnlarýn týnýsý.
Gölgede nakþeden beyhude bir kelam benimki:
Teferruattan ibaret onca i mge,
Tutkunun adý ise aþk,
Varsýn devinsin yürek.

Tanýmsýzým hele ki için için kanayan o sýzým
Kadar derviþ bir gönül mademki meþk eden,
Varsýn kaybolayým kalabalýklarýn nezdinde.
Tükenen haddinden fazla,
Biraz türeten günden güne acýyý,
Elem denen kim bilir hangi makamsa,
Söz, söylemem adýný bir daha.

Anlýk teamüllerin iz sürdüðü,
Devinimi soluk yüreklerin köz yetileri:
Mademki riayet edilesi tahakkümlerin gölgesini
Sýðýnak belledim,
Sanýr mýsýn lehçesi tedirgin o muðlâk düþlerin.

Hicraný bellemiþ ne çok safsata
Ve devrik gönlün niyazý kadar ertesiz bir yarýnda
Ne varsa yarým kalan.
Sazý, sözü hele ki neþe yüklü miracý
Hutbelere sýðdýrdýðýn yüreðin heyula sessizliði:
Ýzlek bildiðim rahvan gökyüzüne
Ellerimle dizdiðim her bir yýldýzda saklý
O savruk namesi kadar yürek burkan
Bir nebze de olsa gölgelenen güneþin
Sýcaðý kadar yüreðe nakþeden.

Hürmet bildim bileli sevgiyi
Ve gömdüðümden beri dünleri:
Hanidir soluk ve kýrýk bir gök kubbeyi hicret bilmiþim.
Sanýr mýsýn ki tevafuk deðildir gönlün reçetesi:
An’a sarýlý gün, dünden ayrýk bir gölge
Yarýna meyleden bir garibin sýðýnak bellediði
O gizemli yürek sesi;
Satýrlara hibe ettiðim pervasýzlýðý
Aþk bildiðim gömütün,
Bir an bile ayrý kalamadýðým.

Kayýp bir þehrin kabadayýsýydý kor yalnýzlýk
Ve mecalsiz bir beldenin sýnýr dýþý edilmiþ
Son kurbaný:
Gönlü geniþ, ömrü engin bir yok oluþ kadar
Sýradan bir serzeniþ belki de:
Hükümranlýðýnda kaderin
Devingen ruhun maðdur týnýsýnda saklý o hezeyan:
Gönle pelesenk olmuþ bir tüketimin ahenksiz týnýsý,
Hele ki türemiþ acýlarýn buruk tadýnda gizli
Bir öfke kadar öldürücü belki de.
Ne de olsa son nota þarkýnýn niyazý sýðmaz iken
Yere göðe.

Sosyal Medyada Paylaşın: