Bir þans daha vermiþtim kendime yine yanýldým Yas tutmayý iyi bilirim ben, düþünme beni. “Ne yapýyor acaba?” diye sorma kendine. Bana acýdýðýný hissederim, üzülürüm. Aþký yaþadýðým kadar acýsýný da yaþamak boynumun borcudur. Sürünürüm elbette, geceler geçmez olur, gündüzler iþkence. Ben bu aþka baþlarken bunu göze almadým mý sanýyorsun? Bir gün geçmiþinle yüzleþeceðini, beni göndereceðini bilmediðimi mi sanýyorsun? Boþ ver bunlarý, sen hayatýna bak. Madem gitmemi istedin, gittiðim yerde kalacaðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
esen zima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.