Ekim ertesi. Kasým arefesi. Dýþarýda yorgun bir sonbahar havasý var. Aðaç dipleri çok yakýnda yaprak mezarlýðýna dönecek.. Baharla karýþýk hüzün denemesi. Ah bu suspus gönüllü mevsimler yok mu.. hüzne meftun. Tebessümleri bile bir baþka bir baþka tadý . Ben diyeyim "Kasým", sen de "Aralýk!" Ayný makamýn ezgileri deðil mi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
esen zima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.