ellerim özledi bu ayrılığı..

kal bu gece yanýmda senliðin anlamý olsun
son sözlerimizi unutalým,yüreðim yüreðinde uyusun
tamamen kendi hýrçýnlýðýmýz biliyorsun
her þey güzelken.. ver elini..
ne istersen bugün onu yapalým
eðlenmek istiyorsan,gülüþümüz sýkýlana kadar eðlenelim.
ya da birbirimizi seyredelim.
susalým..sadece içimizdeki konuþmalarý dinleyelim.
bugünden hatýralar sarsýn bizi
bugünün tarihini koyalým.
sevdamýzýn sessiz konuþmalarý diye hatýrlayalým.
hatta gözlerimiz derin derin akýyor kalbimize diye not edelim.
ne dersin?
nasýl istersin?
bugünü ayakta tutmak
bugün seni ayakta tutup
kendi ayaklarýmýn üzerine basamayacak kadar
özlemim hýrçýnlaþmýþsa?
eðer sana sarýlýp o anki özlemi götüremiyorsan..
eksilmiþsem,caným yanmýþsa,ütüne kabuk atamadýysam?
üstüne de içimde susmuþsam?
nasýl affedeyim seni! söyle..
bir þeyler söyle
bir þeyler için kandýr beni
ihtiyacým var..anlasana..
anlamadýn deðil mi?
yine hiçbir þey anlamadýn..
eðer isteseydin,eskisi gibi isteseydin..
buna kendini kandýrmaktan vazgeçtiðinde
elbet anlayacaktýn,anlatacaktýn..
bugünün yorgunluðu geceden kalma deðil
her zamanýn yorgunluðu yüreðimde
bir þeylerin kopamamasý,
bir þeylerin kopup gidememesi..
senden bir kat daha yukarýya gidemem,
götürüyor ýsýnamayan yüreðimi.
gözlerim ýslak,düþlerim üþüyor,elleri sayma!
en çokta ellerim üzülüyor..
bu yalnýzlýða,
bu ayrýlýða ...

Sosyal Medyada Paylaşın: