İSTANBUL PEMBE (6)

Týr-Týr Böceðim (*)
rica ederim.
Lütfen açarmýsýn Aðzýný.
Konuþursan anlarým dediðini.
Örersen Gözüne rahatlýðýn Aðý,
karanlýðý
kustuðun Tutsak Ýplerinle,
anlayamamki seni!

Baðlama Ömrünü,
aðlama
Elsiz-Kolsuz Kozana
deðmez1
Del Kabuðunu Umut Kurdum,
gel Ýpeksi Sevdam,
Kozasý rahat.
Olursun sonra kendi ipine Tutsak!

"- Ýpeðim!" diye boðarlar seni kaynar Suda
piþe-piþman
yanarsýn.
Lifini çekerler Dudumun Paresi,
Çelik Tezgahlarda Ýpek ederler.
Mekik örüp,
Arþýn biçip,
Giysi dikip,
Türkü söylerler;

"Periþan oldum Yarim,
Ýpek mintanlý Zalim,
sen beni mahvettin,
Allah’da seni kahretsin!"

diye de
Küfr ederler
üstüne.

Aç Gözünü
Týr-Týr Böceðim, kaç!
Kanma bu Yalanlara.
Olma Mintan, Mendil, Atký-Matký,
narin renkleri farklý,
Gök Kanatlý,
Özgür Kelebek!

(*) Bu Þiir 30.12.2009’da KARA ZURNA 17 olarak yayýnlanmýþtýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: