Portakal Çiçeğim
Bulutlarýn arkasýndaki mor daðlardan, sessizce yanýma gel.
Portakal çiçeðim, hasretle kollarýmý açtým, seni bekliyorum .
Seni öyle özledimki; kelimeler kifayetsiz kalýr.
Sana ne kadar özlediðimi, bir türlü anlatamam.
Beynimin taaa derinliklerine, her gece, bir mýh gibi çakýlýyorsun!
Aklýmýn çýkmaz sokaklarýnda bile, her an, seni düþünüyorum.
Anladýmki seni sevmek, arþa uzanmak gibi imkansýz oluyor.
Ýstediðin ne varsa, benden al git , ah etmiyorum sana!
Hiç bir zaman, unutmaki seninle bereber yaþadýðýmýz,
Mutlu bir aný bile, bin yýla deðiþmem.
Ziyaný yok, ben sensiz yine yaþayacak bir þeyler bulurum.
Beni avutacak, bana teselli veren, belki bir dostum olur.
Belki de kadehimdeki bir yudum þarapta, teselli bulurum.
Ya da senin saðlýðýn için. gönülden iyi yaptýðým duayý yaparým.
Unutma yine de acýnýn rengine bürünsem de þimdi!
Bu bedende ömrümce sevgin, hep tertemiz kalacak, portakal çiçeðim...
Ali Sözer
21/11/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.