On dokuz yýllýk hayatýmda bir çok kez yýkýldým Bir çok kez üþüdüm ve bir çok taþa takýldým Bin labirente atýldým da bin seziye kapýldým Bir kez olsun düþünüp yaþamayý seçmedim akýlsýzým
Karaladýkça ona aþký, karanlýða esirdim Adeta kocaman bir boþluk önüme serildi Þiir bir nevi aydýnlýða vurduðum son kilit Bir nevi son dokunuþ yani ölüm eserimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.