Daha altý yaþýndayým, Dünya ile ilgili bilgim, Akraba ziyaretleri, Zaten, Zar zor konuþuyorum öz Türkçe’mi.
Aðustosun sonu, Okula yazdýlar beni, Ýlk gün henüz bitmeden aðlamaya baþladým. Çünkü anlamýyordum, Öðretmenlerimin konuþtuðu dili. Sonradan öðrendim Rus okuluna gittiðimi.
Ýlk ders sonrasý, Herkes bir birine çok tuhaf bakýyordu, Hiç kimse bir birinin konuþtuðu dili anlamýyordu. Tek ortak kelimemiz, ’’Salamun aleykum’’
Sýra arkadaþým Çerkez Abdullah’tý, Hemen bir arka sýrada ki, Çeçen arkadaþým Omar Hayyam’dý, Onun sýra arkadaþý Lezgi Osman’dý.
Sýnýfýmýz toplama kampý gibiydi, Daha vardý,Rusu,Avarý ve Ermenisi. Herkesin takma idi isimleri, Hocalar soy ismimizi, Öðrenciler ise bir birine, Milleti ile hitap ederdi. Mesela bana ya Karapapak, Ya da sade Türk derlerdi.
En samimi arkadaþým, Balkar Türkü,Börübeg’di. Çünkü bir hafta da,bir birimiz anlamaya baþlamýþtýk, Meðersem ayný ýrktanmýþýz, Kandaþmýþýz.
En sevmediðim ise ermeni Artuþ idi, Bana hep ’’akhbercan’’ derdi, Ama kaným bir türlü ýsýnmazdý ona. Belki yanlýþ belki doðru, Ermeni gördüðümde, Sadece Karabað geliyor aklýma.
Sýnýfta dört tane Gürcü vardý, Dördünün de konuþtuðu dil farklýydý, Biri Megrel, Biri Svan, Biri Os, Diðeri ise Gürücü idi. Yani bunlarýn dördü de kendine Gürcü diyor. Ama yalnýz kaldýklarýnda bölünüyor.
Kafkasya güzel yer, Deðiþik ve çok farklý kültürler.
Akhbercan-Ermenice kardeþim demek
Ýnguþ ve Kuman arkadaþlarýmda vardý,isimlerini unuttuðum için yazmadm
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.