Ben bir yazar mıyım? Yoksa tek şiirlik şair miyim?
Ben bir yazar mýyým? Yoksa tek þiirlik þair miyim? Sakýn ha, Tek gecelik kadýnlar gelmesin aklýnýza, Hoþlanmam bazýlarý gibi, Bilinç altýnda kuyu kazmaya.
Tanrým ne olur kulaklarýma fýsýlda, Ben kimim? Evet ilk baþta bir çocuktum, Herkes gibi, Adem ve eþini saymýyorum tabi. Ölüme giden yolda, Ortalarda ben neyi unuttum? Off Hatýrlamýyorum.
Geçmiþimi bir kitap sayfasý yapsam, Bir geri zekalýnýn hikayesini, Okurum sanki, Ben hiç dünümü beðenmem ki, Hep yar/ýnýma odaklýyým. Ben kabuklarýmý kýrmak için, Çok kanýmý akýttým, Dizlerim þahidim olsun. Sýyrýk izlerini et ile deðiþtirdim. Tanrým sen beni bilirsin.
Eskiden güzellerdi en büyük zaafým, O zamanlar iç güzellikten anlamazdým, Gözlerim doydu,yüreðim aç kaldý.
Uyumaktan korkardým, Bilmiyordum, Neydi rüyalarým karmaþýk hale getiren, Tek edilmiþ gemilerde, Denizden uzakta, Çöl ortasýnda buluyordum kendimi, Þüphelerim farelerdi, Onlarý incir sütü ile beslerdim.
Hep buharlý olurdu denize bakan penceremin camý, Her sabah sadece ’Bismillah’ yazardým,baþlardým, Akþam eve geri geldiðim de ’Elhemdulillah’ile kapatýrdým, Günüm ay ýþýðý yataðýmýn üstüne düþünce, Kalemim ile merhabalaþýr, Mürekkebimi kaderimden çalardým.
Ya þimdi kalabalýklar içinde sessizlik, Çýt çýkmýyor.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.