Orasý nasýl bir yer,dedi
Senin olmadýðýn bir yer, dedim
Çehremi dalkavuk hüzünler sardý
Kahverengi,kahverengimsi bir renk gök kuþaðýmdaki büyün renkleri elimden aldý
Yaþam kahverengimsiye saldýrýyordu adeta
Gülüþüm olan siyah kahverengiyle matem soluyordu
Nereden geldiði belli olmayan bu renk
gözlerinin ferinde ýþýldadý bir anda
ve geçmiþ zamanlarý vaad eden yalnýzlýklar
gelecek zamanlara yine olmayan seni doðurdu...
Rüzgarýn sineme çekildiði sýrada
bir gülümseme
sonra bir gülücük
hayatýmýn yeniden sürmesini saðladý..
’’Ölmek demek sahici bir iç çekiþme’’dedi
oradan bir melek görüntüsü
sonra güldü,
ve sustum..
’’Olmayan bir varlýkla konuþmak!’’
diye iç geçirdim içimle
sonra içinle susmak istedim
istedim de bana bir içim kaldý geriye...
Bir son buluþ kýrpýldý adýmdan sanki
ve sanki bir sýkýntý tüneli
baybars kaldýrýmlar
sarý somurtmalar
aynada kendimi susuyordum adeta
’’malesef yine ben’’ diyordu bir ses
içimden,
en içimden en içinden
Ýçim içimi acýtýyordu
hemde korkak saldýrýlarla,
Nasýl yaþamam gerekiyordu ki geride kalan için
neyi öðrenmiþtim
neyi öðretmiþtin ki bana
sorular sorularý kovalýyordu
üstelik ben koþmaktan en son düþüþümde kendimi incitince sildim..
Korkuyla korkmaktan vazgeçtim..
Düþüp bir yerlerimizi kanatýnca neden vazgeçeriz ki her þeyden
Sorma bana sen
kendine bak
gülmeye devam et
ben gülmek istemekte hiç olmadým
Orasý nasýl bir yer?
bunu sormakta geç kaldým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.