KÖR DÖVÜŞÜ

Düþ dedigime tohumun düþmüþ
Ýmkânsýz cennet bahçelerine, seyirlik yolcu olmak
Yýkýntý tüm duraklar
Aðrýlý gözkapaklarimda konaklar gudubet uykular
Açýlýr bir mezar daha ,yuregimin boþ arsasýna

Bu kaçýncý çocukluðum topragima karýsýp yokolan..

Paslý bir kasvet baðlamýþ, sükut eden alemimi
Hülyalar yýkýk,
Yine viranelerde habersizim hayattan!
Sahi ne var ne yok sizin oralarda
Gölgesine düstüðüm güneþ geliyormu arada..
Varsýn denk dusmeyelim ayný zamana
Gündüz düþlerinde de kusarým zehrimi yastýða
Sen geceleþen karanlýk yüzüm,
Kaybet kendini

Ýyimser fetvalara muhtacým,
Þu cehennem avlusunda terkedilmiþ çocukluðumun, sol kulaðýna
okunuversin son fasýl
Sýrasýyla kopan kýyametleri tutarken gözlerim,
çýðlýðýmda dizilsin kurþun harflerim
Baþlasýn lisan-i harbim
Yetmez ki
sôzün namlusuna sürdüðüm harfler ölümü(ne)me

Gözeneklerime kadar sen’ her yaným
Ben kör dövüþümün yaralý yaný

Umut dedigin
bugünlerde
dizboyu balçýga boyalý
Bütün cýrpýnýþlarýmý yolcu etmisim kendimden
Golgeliklere teslim
solumun kýzgýn kumlari

üþümek ayný yerden nasýl bir ironi sebebi?
hadi durma
kaybet kendini

Vakur hallerimden olmadýk sahneler
bölüm bilmem kaç?
kaçýncý sahne

kanatlarýmýn altýna trejedya ,
yuzüme silik komedya yazýnca

Oynattý felek , kapandý perde

Oynattým nihayetinde,
kaybederken kendimi....

Düþmü ?? bir daha
tövbee

Þiar
Sosyal Medyada Paylaşın: