Eksik Gül Hüznü

ses de su gibi
bir madde
sessizliðimin içinde sarýldým
býrakmam yokluðunu...


uzun bir yalnýzlýktan yeni çýktým
kenti nasýl býraktýðýmý anýmsamýyorum
yaðmur yemiþ bir gül hüznüyle yoðun
saçlarýnýn arasýndan ömrüme iki kere
baktýn tek tek
bir artý bir eþittir bir gibiydim
ama nedense öyleyim hâlâ...

kapýmýzda kýþ daha þimdiden
bizi aðýr ve karanlýk bir geceye itiyor
rüyalarýmda gözlerine hazýrlanmak için
ilk ýþýklara yorulmayý býraktým...

kirpiklerinin ritminden
bir iç ezgisi besteliyorum
yanýmda habersiz bir bulut gibi gölgen
kendimle konuþurcasýna hissediyorum ellerini
sokaðýn dost havasýnda birlikte üþürsek birgün
birlikte ayrý ayrý bir þiir yazalým
bir son sürpriz olsun bu habersizliðimiz
ömrümüz ayrý uykularda ince
penceremde istemeden ürküttüðüm kumruya
benzetiyorum geç kalýþýmýzý birbirimize...

rüyalarýmda býraktýðým kuþlar üzgün
seni bir yerlerde görüp
göðümü yenilemem lazým...

uzak ve hummalý bir kar zamanýydý
trenler eskittim
ay ýþýklarýyla at baþý yolculuklar
özlem dolu çerçevesiz bir kaçaklýkta
çay buðularýna gömdüm rüyamýn diðer yarýsýný
arsýz bir soðuða kalkar gibi tir tir
deðiþik adlar uydurdum boþluðuna
yoksul yoksun ama arkadaþ dolu...

"durup kalbimin atýþýný izliyorum
limonata özlemli günlerin anýsýna
ilk sen geliyorsun aklýma
ufacýk adýmlarýn geliyor
yürüdüðümüz ýslak ot kokulu yarý karanlýk yol geliyor
terk edilmiþ þelaleli evde buluyorum korkularýmý
üflettiðin ateþin közünü alýyorum koynuma
övünçle üzerinden atladýðýmýz duvarlarýn ardýnda
buluyorum her gece kendimi
ben görünmez adam
çarli...
hadi sen de çýk ortaya..."






kaðan iþçen...









Sosyal Medyada Paylaşın: