Gecenin Esrarı
Mehtapsýz bir gece, sanki bir boþluk içimde, kederli.
Yapraklardan, hafif bir rüzgar fýsýltýsý geliyor, kulaðýma.
Deniz sessiz uyuyor, etrafa vuran ýþýklar aydýnlatýyor.
Daha uzaklar silik bir loþluk içinde kalýyor, sevgili bu akþam.
Aklýma sýðýndýðým kollarýn geliyor, bel ki bir düþ aklýmda.
Cennet’ten eþsiz ömre bedel, tarih kokarsýn içimde.
Baðrýma taht kurduðun, mehtaplý aþk gecelerim, benim!
Akþam kýzýlý, mavi gökyüzü ýþýtýr, yüreðimin ta derinine!
Karsý kýyýdan yanan ýþýklar, denizin üstünde yakamozlar oluþturur.
Uzaklardan, derinden gelen melodi sesi, sanki aþký çaðrýþtýrýr bedenimde.
Siyah düþlerime dolan boþluk nefes alýnca, sahildeki geçirdiðimiz tatlý anýlar, aklýma geliyor.
Sonra acýya dönüþüyor, her þey bel ki serap, belki de bir düþtü , olsun beee anlýkta olsa!
Bir nepze mutlu oldum, sevgili.
Oysa beni yaþatan nefesindi, sensiz kayboldum.
Yönümü bulamýyorum, pusulam þaþtý, seni böylesine severek,
Ruhumu acýlar içinde, kývrandýrýyorum.
Aþýðým sana bee kayýtsýz, sanki bana þartsýz kor bir alevdi, senin yosun yeþili gözlerin sevgili!
Þiirlerimiz de mavi ile yeþil kullanacaðýz, ben toprak olacaðým,
Sense bir çýnar olacaksýn, aþkýmýz büyüyüp, ölümsüz olsun, diye.
Þifreler gibi yüreðimize zincirleyeceðiz, aþkýmýzý anlamasýnlar diye.
Yüreðim çýrpýnýr, düþündükce aþkýmýzý içimde anlamlý kýlan sendin, aþk budur iþte!
Papatya baharýný, birlikte karþýlayacaðýz, yine rengarenk!
Çiçeklerden baþýna taçlar yapacaðým, Kraliçe’ler gibi!
Gonca güllerin dökülür, dudaklarýndan senin.
Sar, sarmala tenini, mor daðlar da bekle beni!
Her yýldýz bir busedir, sana yolladýðým sevgili.
Gönlüm semah eyler, esrarlý sözlerine senin.
Sensiz yasayamam, neyleyim fani dünyayý?
Günbatýmýndan, gündoðumuna yaþamýþ gibi,
Bir sevdanýn ateþindeyim, nefesim aþk sevgili!
Gecenin esrarýnda, düþünde sev, beni can!..
Ali Sözer
12/01/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.