NÜ BUZ
Senden önce gitti sana kefil ettiðim tüm cümleler
Senden önce anlatti bedenin
daha sýralamadan zorunlu veda cümlelerini
Kapattým gözlerimin tentelerini
anladým
Gidiþine sessiz avazdým
Saçýmdan týrnagima ateþ taþýdým
Sen giderken
içimden ambulans diye bagirdim..
Ah sus’ cayi bana lisan eden yaram!!
dilimin ucundan sarkmaný
Niye
Kimse görmez ,kimse duymaz
Kanar’ým oysa
Kekremsi bir tad bulaþýr dilimden sabaha ,
Yalnýzlýðýmla
uyanýrým alaca karanliga
Leb’im aralanýr yalancý Gunaydýn’a
Kalbim , ýsýrgan
Talanýr
Yine alevlenir tenim
adýný aninca
dokundu’n
Al
Ruhumun tepkisel cevabý bu sana
Bir tutam aþk düþmüþ can simidiyle þuraya
Buluttan su yutmuþ göz
Topraktan nem kapmýþ ciger
Harcanmýþ kutsal hitap
Aþkým ,bitanem
Ahh ne ifrit manzara
Elele tutusmalar,gözgöze bakýþmalar
Sen gideli alerjigim sevdalara,
Omuzbaþlarimi öpüþlerimde anýmsarým
Tek baþýnalýgýmý
Durur dokun’man
vefalý yalnýzlýðýmýn kadim lisaný þiir ki
doldurur yoklugunu
En edebi haliyle...
En küçük harflerle zikrederken adýný
Nü bir buz olurum
Sense ...
Neyse boþver
Birazdan unutulur yitik Ezgin,
Kimselerin ezberinde kalmaz bir küçük harf..
Ve ben bir vakit daha sararim dilimin sarkan yanýný ...
Beni unuttugun yerden unutur giderim
Þiar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.