Düþün.... Zaman farklý. Mekan farklý. Beden farklý... Evren ayný. Ruh ayný.
Öz’den ekilen .... Hasýrýn altýna düþen o tek pirinç tanesi gibi, Aþk’ýn gözyaþý ile filizlendi. Saf bilincin sularýndan içirildi. Güneþin ýþýðý ile aydýnlandý.
Hatýrla!
Iþýk ve Sevgi ile hiçliðe giden yolda yürümekmiþ gaye.
Binlerce yýl önce emanet edilene Asýrlar önce teþekkür ettim.
Gördün mü? Koþulsuz ve saf Sevgi ile..... Yaradýlan’ý....
Koþulsuz Sevginin rengi nedir?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sedef K. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.