PALTOSU İle Yalnız Adam

Karanlýða karþý uzanmýþ
Çirkindi bakýþlarý
Dilinde o kelime
Bir kez anýmsadý sonra
Takýndý gölgesini omzuna
Silkinip yanlýþlarýna
Devam etti
Kara paltosunda masal gibiydi
Gençliðinden kalma mahzunluk
Aralamýþtý o geceyi
Sabah erken olmalýydý
Kuzeylerden kaçacaktý
Ýnsanlara yelken açýp
Mutluluk esecekti hani
Kara paltosunu araladý
Yataðýnýn baþ ucunda
Deliler gibiydi
Kimse gibiydi baksan
Derler ya
Adamýn dibiydi aslýnda
Kara kitap cebinde
Yepyeni kapaðýnýn içinde
Yine heyecan içinde
Yine yoksulluk içinde
Gecenin üçünde
Paltosuyla
Yataðýn önünde
Oturuyor
Susuyor
Soruyordu
Pencereye baktý
Sustu kerpiç hüzünler
Onu dinliyordu
Elinde piposu
Saðýr dumanlar içinde
Palto kendi içinde
Kendini arýyordu
Anýmsadý yine unuttuðunu
Devam etti
Ve sonra
Taraçaya baktý
Tarladan bir ses
Uzaklardan bir ses
Ayný yerinde
Ayný seferinde
O ritmi tutuyordu
Kalýn dudaklý adamýn paltosunda
Bir ritim öylece duruyordu
Savaþ söylentileri iliþti yine
Yavaþ yavaþ irkildi yine
Piþman oldu geldiðine
Bir uzun boþluk karanlýðý deldi yine
Kara paltosunda hüzün
Bizans gibi bir þey olmalýydý
Zalimdi kalabalýktý gücü
Gökyüzü o kadar ürkütücü
O kalemin ucundan suskunluk püskürdü
Trenler yýrtýyordu gökyüzünü
Sirenler artýyordu
Ve yine anýmsýyordu yoksul sabah
Unutmak geçmiþte kaldý yine


Yataðýnýn baþ ucundaydý
Yine kalýn gövdeliydi
Yine paltosu içinde
Yine kara sözlerin içinde
Baðýrýyor baðýrýyor
Ama kýlý kýpýrdamýyordu
Mana paltosunda birleþen
O sesle gürleþen
Sen
Daðýlan dalgalarýn hüznünde
Gücenmiþ rotalarýn izninde
Gürülde
O yokuþlarý karýþladýkça
Ayýk bakýþlarýnda
Biriken ayrýlýðýnda
Arýklarýn her birinde
Tek ses
Sýyrýlmýþ adamlýðýndan
Karanlýkta her seferinde
Bir damla damýtýlmýþ
Her santime daðýtýlmýþ
Kanýmýzýn dürtüsünde
Þanýmýzýn süsünde
Rýhtýmýna poz verip
Þah u geda vadisinde
Bir çizgi
Bir sezgi
Bir ezgi
Bir yazgý
Birleþtirir insanlýðý
Surdan çýkan üç sesle
Bürünür yaný baþýnda paltosu
En rahatý da odur
Çýkar gider can evinden gökyüzüne
Býkar gider ten evinden gökyüzüne
Aldanmaz elin ak yüzüne
Dünya derdi dünde kaldý
Þan þöhret derinlere daldý
Altýndaki ahþap sandaldý
Dünya derdin masaldý
Padiþah yolumu kesti
Onda da biten ayný nefesti
Beden belki nefisti
Ama ruhun pisti
Dünya çamuru yanýnda gelmiþ
Gururun onurunu delmiþ
Bu yol deðil bir selmiþ
Çamurla su bir yükselmiþ

Cebinde yorgun bir gözlük
Bakýyor þaþkýn þaþkýn
Nice yýlý aþkýn
Yakýyor piþkin piþkin
O kýzaran bir damla
O incinmiþ o bitap
O bertaraf olmuþ dehlizlerde
Kan revan hüzünlerde
Bir köprü
Bazen de bir kucak
Cebinde bir yaralý mendil
Hala sýcak

O sudan ne zamandýr geçmemiþti
Son kez seyre daldý
Bakýp en ince yerinden
Anýmsadý kederinden
O sudan ne zamandýr içmemiþti
Ýlk kez tatmýþtý sanki
Sildi paltosunun yakasýna
Döndü arkasýna
Acaba bir daha olacak mýydý
Acaba bir daha da olsa…

Yaný baþýnda deðildi bir an bile
Anladý
Sustu
Ýrkildi
Döndü ne var ki elinde boþluk
Ve kalýn örtüsü altýndaki yýlýn
Hengamesi bir hoþluk
Sakýnýp yaldýzýndan yazýndan
Parlak sönmüþlüðündeki tuzak
Az önce dingin ve kurak
Baðlarýna serpilmiþ ilmik ilmik

Düne dair sorgulanmýþtý ne varsa
O paltonun arkasýndaki tozu silkeledi
Beyaz mý siyah mý rengi neydi
Ellerinde paslanmýþlýk bir düzineydi
Ve torbasýna dolmamýþ daha nicesi
Kasvet yorgun býrakmýþ henüz
Anlamadý denedi olmadý
Bir gün bile elindeki güneþ solmadý
Ama þimdi vakti bile deðildi
Biliyordu ki beli oldukça eðildi
Bu elindeki güneþ deðildi
Rengini karýþtýrdý
Sordu saat kaç
Ne zamandýr açmýyordu bu bahsi
Geldim dokundum öfkesine
Anladým bitmiþti
Israr etmedim
Çünkü o da biliyordu
Paltosu yalnýz kalacaktý
Rengi kirli kalacaktý
Cebinde bir kaðýt
Bir mendil
Sýyrýlýp kendiliðinden
Zamanýn ötesinde kalacaktý
Hem de sahibinin rengi kadar
Hani insan bencil ölür ya sevinirken
Gülümserdi herkes için
Kurtuldu benden dediklerinde
Fert olarak ayrýlýp sýðýnaðýna
Dert olarak sýyrýlýp otaðýna
Diker çadýrýn ortasýna bir hüzün
Ýþte adýný bile duymadýn türkümüzün
Severdim kimse sevmese bile
Kara çadýr is mi tutar
Elin günün yas mý tutar
Elimi kim tutar
Paltosunda gözleri kirlenmiþti
Yýllar sonra
Aralamýþtý ötesini miras gibi
Yataðýnýn baþ ucunda kalmýþ
Öfkesi pas tutmuþ ama yas tutmamýþ
Kalanlardan arýndýrýlmýþ….

24.09.2013 Akhisar
Süleyman Yýldýrým



Sosyal Medyada Paylaşın: