askere hep birlikte gönderilirdi gençler. hep birlikte yapýlýrdý niþanlar düðünler.
“-yavuklular görüþmek ne ya(hu) birbirlerinden kaçarlardý þirp oynarlarken bile, öðle paydoslarýnda evlenenler sofrada yan yana oturmak bir yana konuþamazlardý
babam eþeðin yükü alýnacaksa “-anaa”derdi, olmadý bir daha “-anaaa” anam inerdi eþeðin odun yükünü indirmeye elbette “-sana deyon” derdi damdan inen olmazsa duyup ses veren olmadýðýnda evde kimse yok demekti anam da inmediðine göre baþýnýn çaresine bakmak zorunda..
kendi çocuðunu sevmek ana-babasýna ayýp olur diye yasaktý, saygýsýzlýktý nedenini anlamasalar da araþtýramazlar, soramazlardý... soranlar da alýrdý cevabýný cevap problemden daha karmaþýktý "valla ne bile(yi)n ben"
olur mu ayrý-gayrý, eþyalanmak, ev açmak, tarla almak ürüsüme aykýrý böyle bir þey baþ kaldýrmakmýþ “-babalý oðlanýn malý olmaz” mýþ...
“-ben þu kýzla evlenece(ðim)n” diyemez bir delikanlý ne de bir kýz “-ben ona varman” ya da “-gönlüm baþkasýna sevdalý” “-eveli “kime varcan•” … “mehel görüyon mu” deyen mi varýdý”
ancak; “-bobam nasýl münasip gördüyse” diyebilir bu! söz konusu kiþiye gönlüm var demekti yine de; anasý da kýzýnýn gönlündekini bilir... çok geçmez; urba alýmýna gidilir, sebep olanlara fistan-gömlek giydirilir bundan sonra “babam nere keserse” “ganým oraya” akar, gönül verilir ömür vakfedilir çalýþýlýr, çabalanýr duvaðýnan girilir, kefennen çýkýlýr..
“-ne bilen anam iþdecik sokakda þirp, sinmecik ip atlayýp evcik oynarkana “seni verdik” dediler gocaya varmak filen aklýma gelse ya neydilip ne goncacýný bildiðim mi var huncucuk.. deli bi çocuk, “eyikine vermiþler ha ben de evimi yurdumu bildim erimi sevdim mi deyen hindi.. Allah gayýl olu(r) mu emme olduk getdik iþdee” þükür emrine..
DÝPNOT yavuklu : sözlü, niþanlý þirp :sobe gelenek, görenek kime varcan • kiminle evleneceksin mehel/(meyil mi bilmem): münasip, uygun
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.