geride kalaný boþ ver geriye kalan ömürlerinin en güzel, en genç çaðýnda çýraklarýnýn mesle(ði)ni öðrendi(ð)i gençlerin evlendiði kiminin çoluk-çocuðu gavýþdýðý kiminin de yýllar yýlý okuyup temteze bilgileriyle imtannara girecekleri yerde iþe baþlayacaklarý çaðda “-geeeel bakalým askere” hem de gosgoca iki sene insan bildiðini unudur kambur üstüne kambur
askerliðini yapmayaný memur etmezler iþe almazlar gýz vermezler adam yerine goymazlar “-ne len gayfada bile ayný masaya oturmazlar, oyuna almazlar”
gençliðinin zirvesindeki adamýn ömrünü yok say iki sene valla milli servet heba ki heba.. bey(h)uda, milleti, milletin emeðini heba ederler emme netçen ‘þeriatýn kesdiði barnak acýmaz’ derler asger milletiz ya yetiyo
düþün ki onsekizinde okulunu bitiren bir gence durr! git dört sene sonra gel, hayatýný, bu güne kadar öðrendiklerini, sevdiklerini, seni sevenleri beklet bi iki sene koy bi git ikki sene daha ne ders galý(r) aklýnda imt(ih)anda neydecen .. öðrendiðinin manasý yoðusa neye okudular, mesarif ederler anlayana prava bi Gabýþ Musasýnýn, bi de asgeriyenin iþine akýl sýr ermez”
hinci sen orta-lise derkene altý sene daha dirsek çürüttün de(ðil) mi anayýn-bobayýnýn eme(ði)ni koy bi tarafa diplomoyu da cebine goydun “-biss!” ged esgere bambaþga bi insan ol gel!
çoluk-çocu(ðu) bile unuduyo kimilerini valla izinden dönüp de aðlayanlar olurdu “-gýzým beni tanýmadý” diye içli-içli aðlarlardý iki gözü iki çeþme! “-dedik ya; bi Gabýþ Musanýn, bi de asgeriyenin iþine akýl sýr ermez”
“-Musa netmiþ lennn…” “-daha netçek yau bi seneler Celepdaþlýlar bunu fena benzetmiþler valla sebep neyidi, tesadüfen bulunmuþ, bulan filen olmasa, geberip getçek iki-üç hafta hasdane de yatdý köylü elbirlik etdi hasdane masýrafý, abýkat parasý ne gereðiyosa, bu dutdurmuþ illa “Allahdan bulsun” garýsýnýn aklýný erdirdiler de ma(h)kemeye verdi
köylü gene döðeller filen deye gamyon gamyon daþýndý ma(h)kemeye bir iki makeme derkene, seninki sulf olmuþ, Ayýplarlýlarýnan neyeyse,
birini köpek mi ýsdýrmýþ ne de senin ki töbe üsdüne töbe “n’oldu Musa Emmi” dedim “bak münafýklara uyduk biz kendimizi alemlerin hakiminin yerine goduk adamlara ceza vermeye gakdýk, Canab-ý Allah kendi verirdi cezalarýný töbe estaðfirullah töbe” “peki amca” dedim, “sen ne günah iþledin de Ayýplarlýlar tarafýndan bu cezaya çarpdýrýldýn öyleye” … “ya da bizim köyün günahý neyidi bari onu söyle” “bu dünyaya imtama geldik imtama” dedi demek kiyne bu bi günaha girdi cezasýný da bu dünnada Ayýplarlýlar verdi “oh olsun” öyleye..
neyise boþverin, asker çocuðu dedim de askerin biri memleketine mektup yazmýþ “-bobacýðým çocuklarý özledim ala ðel” bobasý bir pazar günü torunlarýný almýþ ver elini Bolatlý, o gün karargahta; herkes týraþ olup, içtima halinde bekler bütün bölükler
bizimkinin adý anu(n)s edilince koþalak çýkar, on kiþinin baþýnda bir görevli ziyaret yeri bir uzaktýr ki yayla yolu ðibi
neyise, takým serbest edilince seninki ok gibi fýrlamýþ buradan goca balamýd gibi bi mesafe herkeþden önüþ alývýmýþ, parkýn etrafýný üç adýmda aþmýþ,
bu arada bobasýnýn olduðu, barakayý anlamýþ o heyecanla barakanýn kapýsýna varmýþ
dinelmiþ kalmýþ
bobasý varýmýþ
oðlu varýmýþ
kýzý varýmýþ emme; … seninkini bi telaþ almýþ, hiddetle “- hani boba” demiþ “- Fadime nerede” oðlu hiddetli, bobasý þaþkýn, “-ne Fadimesi” demiþ ……. “-Fadimeee?” .. “-oðlum sen “çocuklarý öðsedim ala ðel” demiþsin ben de aldým ðeldim”
“- ben anasýz çocuklarý ne yapcan boba Allah, Allah altlarýný mý alacan, Allah’ýn aþkýna ...” demiþ gerisin geriye dönüvümüþ, söve-saya”
"-aslý yokdur len, hiç olu mu öyle þey, uydurmuþlar” “-valla bilmen yalan, bilmen essah obalý söyleyennerin boynuna” “-amma…. "aslý olmasa kerem yanmaz", ataþ olmayan yerden duman çýkmaz ya da osdurulmasa kokmaz”
“ben size bi… … neyise boþ verin!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.