BU GÖNLÜM

BU GÖNLÜM

Ne varsa bu arzda, zerre ve kürre.
Her birinde seni, görür bu gönlüm.
Sýðdýramam seni, arzda bir yere..
Ta Mahþere kadar, yürür bu gönlüm.

Tutsaðý oldum ben, iþte sevdanýn.
Ruhen müdavimi, oldum duanýn.
Adresi tek sensin, gönle devanýn.
Aþktan mahrum kalsa, çürür bu gönlüm.

Ýmkânsýzlýk bilmez, bu gönlüm asla.
Aþký silmez muhal, denen bir pasla.
Maþuk derdi ile, gezse de yasla.
Aþkla yanýp aþkla, erir bu gönlüm.

Cezanýn her türü, yârdense eðer.
Zevkle çekilir hem, verilip deðer.
Nur gibi ýþýk, verir dert meðer.
Yârin girdabýna, girer bu gönlüm.

Bir deðil bin ömrüm, olsa da benim.
Yâr uðruna feda, ruhumla tenim.
Olmadý ki asla, yârsiz bir günüm.
Ömrü yâr uðruna, verir bu gönlüm.

Mustafa EROL
09.KASIM.2015
Manavgat / Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: