sü
SOĞUK KALDIRIMIN YALNIZLARI
Soðuk kaldýrýmda sokulmuþsun yar
Bana yaklaþan ellerinde tertemiz bahar
Ellerinden kalbime sevgin akar
Soðuk kaldýrýmýn baþ köþesisin yar
Bana uzaklaþan yalnýzlýðýn hoþ neþesisin yar
Seni almadan gönlüme olmadým bahtiyar
Soðuk bir kaldýrýmdan baþka neyimiz var.
Bana uzaklaþan yalnýzlýðýn sesleri çaðlar.
Ben seni bana aldým yar.
Soðuk bir kaldýrýmýn üstünde kalmýþ.
Bana yaklaþan sevgiliymiþ kaldýrým.
Sevdim seni üþüyen ellerim gibi.
Soðuk bir kaldýrýmýn mevsimini bizden sor.
Bana öyle geliyor ki anýlmasý bile yasak yarimin.
Adýný boþ bir yere býraktým demin.
Soðuk bir kaldýrýmýn hep bir köþesi boþtur
Kalbimizin bir yarýsý da boþtur, orada kalýr.
Yalnýzlýk bu boþluðu çabuk alýr.
Soðuk bir kaldýrýmda ben de yalnýzdým.
Bana öyle geliyor ki kaldýrýmlar olmasaydý,
Yarimi hiç tanýmazdým.
Havalar nedense soðuk gidiyor, nedense yaðmur,
Bizim buluþtuðumuz vakti bulur.
Yalnýzlýk içime sinsice sokulur.
Seni seviyorum yar, seni sende bambaþka duygularla
Ölesiye sana ölüyorum.
Ben her öldüðümde yeniden gülüyorum.
Kimse yoksa gezdiðimiz yerlerde ama kimse,
Seni kýskandýðýmdan deðil, senden kaçtýðýmdan,
Sensizken bu hayatý her bitiþte boþ içtiðim yalan.
27/03/2002 14.16 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.