Aþký yudumlarken demli çayýmda Ruhlarý okþuyor sarý çiçekler Güneþ parýldarken yine köyümde Gülümsüyor sanki börtü böcekler Varsýn sýcak hava daha kýrýlsýn Akþam verandaya sofra kurulsun
Ýþte yemek hazýr mangalda balýk Kýzarmýþ ekmekler ikiye bölük Yirmilik rakýmýz bize gündelik Þiþenin dibinde sanki var delik Burasý latife çok az içeriz Aman! Çok içersek çabuk göçeriz
Gecenin sefasý sevda kokuyor Nur yüzlüm karþýdan bana bakýyor Gülen gözleriyle hýrka dokuyor Gülünce þaþýrýp tekrar söküyor Yeter ki o gülsün hýrka sökülsün Sevda ateþimiz her gün yakýlsýn
Bulutlar yaðmuru boþuna bekler O geldi geleli ýþýdý gökler Gam bitti sýrtýmdan alýndý yükler Ölümden gayrýsý boþa emekler Saçlarý dalgalý gözleri kömür Rabb’ime duamýz hayýrlý ömür
Bir dostum ölümden bahsetme demiþ Bu dünya fanidir kimler ölmemiþ Kimisi ömründe sevip gülmemiþ Biz gibi gün yüzü bile görmemiþ Çok mutluyum sakýn üzülme dostum Bu sevdayla kolay delinmez postum
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.