Toprak ol, toprak.
Kar düþsün beyaz ve kanatsýz, örtsün teninin iffettin.
Gece çökünce karanlýk olma, yýldýz Ol,
Yakamoz olup suya düþmek ,
Sahile koþan dalgalar ile dans etmek gerek.
Bir þairin dizelerinde ölümsüz bir sevda þiiri ol derim.
Tan yerinde güneþ ol, güneþ ..
Karanlýðý parçalayan o güneþ iþte…
Doðuþun bahar olsun ve Dedim ya toprak ol.
Teninde bahar kokusu rengarenk çiçekler boy versin.
Sineme koþan rüzgar ol rüzgar.
Gelirken beyaz papatyalar kokusu, ya da sana armaðan ettiðim mavi güllerin cennet kokusunu getir.
Getir ki bileyim sen geldin.
Korkma son baharýn safran sarýsý iki çýnar yapraðý gibi düþersek eðer,
Ben giderken renginde olacaðým vuslatýna hayatýn.
Beni Nazým gidiþim izle.
Bir kardeþlik þiiri yazarsan diye sevinirken,
Sen oku Ahmet Arif’den yedi kurþun yarasýný
bizi uçuran o deli rüzgara armaðan et.
Hatýrlat bana; ben sana Ahmet Kaya’dan bir þarký okuyarak yelken açacaðým yeni umutlara.
Sana anlatmýþtým ya Mevlana’yý
Zaman bulursak bir solukta sana yeniden anlatmak isterim aþký..
Hani Þems Tebriz’in asiliðini ve Ateþbaz’ýn samimiyetini de bilirim.
Ya Ferhat’ý duymak istersen eðer ,hazar mevsimi yolculuðumuzda ,
Ýnan sana "Ah Ýstanbul "þiirini de armaðan etmeyi bahtiyarlýk sayarým.
Neyse boþ ver, hepsini unut gitsin yaþattýðýn acýlarý .
Gel þu hasret duraðýnda yaðmaladýðýn sol yanýmla bir çay içelim.
Yakayým bir sigara, býrak onun dumaný da senin adýný yazsýn,
Hani harlanan ateþi , ciðerim gibi geceye ýþýldasýn.
Hiiiþþþt sus. Kimseler bilmesi senin beni nasýl yaktýðýný, ver rüzgara küllerimi götürsün seni tutuðum o mavi yüceliklere .
Býrak arkamdan, kýrk yýllýk o çýnar kurusun kalsýn.
Sen gibi oda gölgesiyle heybetli dursun.
Ben beni bilirim vicdan terazimde, sense ömür zindanýnda nefsin ile mala mülke,müebbet cezalý.
Þiir Kamil Üci...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.