Sabah Uyanýnca ýþýldayan gözlerin aklýma geldi. Bir nefes çektim ve hayat bir nefes iþte . Boþ sokaklara ayaklarým umarsýzca taþýdý duygularýmý. Ve gök yüzü mahzun, gök yüzü yeni bir güne mavi. Yeni bir güne uyanýyor tabiat ana. Bak çok uzaklarda Güneþ doðuyordu ve gölgeler küçülüyor. Her þey ben gibi þýk arýyor. Hüzün bulutlarýný daðýt ey nur., Biliyorum zaman benim ihtiyar olmamý istiyor. Ama asiyim iþte içimdeki sevgi çocuk.. O yaramaz haylaz çocuksu yanýmla asýlýyorum gözlerindeki ýþýða... Hani daðýt gölgeleri aydýnlat sol yanýmý. Bak yaþ 46 yolun üçte ikisi geride kaldý. vuslat yakýn... Ben iþte dirensem de her gün ömürde akýp giden ile takatim dirhem dirhem... Bazen yollara koþup, daðlarý aþýp haykýrmak geliyor içimden sonrasý çoban ateþi... bak hayatýn rüzgarýna tutunan özgürlük uçurtmamýn kanatlarý yanýyor... ve ten damla damla topraða düþen sebnem..
Þiir Kamil Üci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamil üci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.