Özlediysen açmayý, güllere býrak bir mevsime sýðar güzellik yada uçmayý özgürce kelebeklere býrak, kanat çýrpmayý kýsa bir güne ömürlük
Zamana býrak herþeyi ben kendimle kavgayý bile býraktým sevgili gölgem kadar yorgun, göçmen kuþlar kadar bitap bir kanadý kýrýk ve yaralýyým þimdi
unut gitsin unutulduðun kadar dünde kalan dünündür de bak…! bu mevsimin deðiþmez rengi hazanda sarý, hüzünde acýda öyle ayný nakaratý söyler sokak þarkýcýlarý yarýmlýk hep, b/ölgü deðilmi ömürün harý gibi
yaþam kýyýsýnda duraný reddeder sevgili, asi denizlerde öyle yolun baþý rehavet, kapýldýk gittik yolun sonu metanet, savrulduk bittik