Dilimde yarým yamalak kalan
Cümlelerle sesleniyorum sana
Konuþamadýðýmýz suskun sözler var aramýzda
Bir masalý yeniden yaþýyorum
Baþlangýcý olmayan
Orta yeri senli benli
Sonu kocaman bir hiç olan
Yazýlmamýþ o masalý yeniden okuyorum
Düþünüyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrýlýk günü?
Sol yanýmýn acýsý dinmez,
Yansa da yüreðim
Prangalar vuruyorum dilime.
Konuþmuyorum
Susuyorum ben de sessizliðe
Dinliyorum kendimi
Düþünüyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrýlýk günü?
Mateme bürünmüþ gecenin sensiz havasýnda
Sanki yýldýzlar da yas tutuyor bir bir kayýyor
Zifiri karanlýkta boþluða bakýp ürperiyorum
Korktuðumdan deðil
Sensizlikten üþürken içim ürperiyorken
Düþünüyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrýlýk günü?
Yemin etmiþtim oysa
Baþlangýcý ve sonu olmayan
Masallara kanmayacaktým
Yürek sancým o kadar büyük ki sýzlýyor içten içe
Çýrpýnýyorum!
Gözlerinin derinliklerinde
Boðulmamak için direniyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrýlýk günü?
Dilimde yarým yamalak kalan
Cümlelerle sil baþtan sesleniyorum sana
Prangalar vuruyorum lal olmuþ dilime
Konuþamýyorum!
Ben karlar altýnda ki kardelen
Sen yüzüne hasret kaldýðým güneþ
Duyarsýn belki kar altýnda ki çaresizliðimin sancýsýný
Anlasana çýrpýnýyorum!
Bizim için günlerden her gün mü ayrýlýk günü?
Mustafa KARAAHMETOÐLU
01.11.2015