Gece Olunca
Gece olmadan düþüncelerimi demlerim sende
Lacivert gecelerde daðýlýr, sana dair düþüncelerimin zincirleri
Bir birine eklerim, düðümlerim
Sen gelirsin geceme…
O anda daðýlýverir, çözülür tüm düþüncelerim…
Gecenin zifiri karanlýðýnda,
Ruhumda bir fener gibisin, aydýnlatýrsýn incecik ýþýðýnla
Bin bir düþünce vardýr kafamda…
Günün yorgunluðunu,
Yaydýðýn ýþýðýn huzmesinde atmaya çalýþýrým…
Düþüncelerim demlenir gecenin sonunda,
Sessizliðinin yorucu varlýðý çöker yüreðime
Gözlerimde ararým, yakamozlarýn ýþýltýsýný
Karanlýkta daðýlan, ayýn þavký
Gecenin yalnýzlýðýna konmuþ gamze gibidir
Gülümsedikçe yüzünü sarar güzelliði…
Zaman hayli geçmiþ, çadýr açarsýn geceye
Yalnýzlýk þarkýlarý duyulur uzaktan…
Alýr götürür baþka diyarlara yalnýzlýðýn düþüncesi
Dilin lal olur, çanak tutar sessizliðe…
Gece uzadýkça, sensizliðin uykusu bir baþka çöker gözlerime
Þafak sökmek üzereyken,
Dalgalarýn hýþýrtýsý, martýlarýn sesi
Uyandýrýr geceden kalma ne varsa yüreðimde…
Yeni bir gün, kurtarýr belki beni,
Düþüncelerimde boðulmaktan, yalnýzlýktan…
Sessizliðin melodisi çalar yorgun yüreðimde.
Yalnýzlýk canýmý acýtsa da,
Ben senli sensiz güne merhaba derken,
Göz kýrpar yýldýzlar
Doðmakta olan sensiz yeni güne…
//Ýnsanýn özü ve içi temiz olmalý, yüzü nurlanmalý//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
18.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.