Dönüp baktýðýmda geçmiþime
Mazim!
Hazin bir öyküdür.
Yaþanmýþ ya da yaþanmamýþ her þeyin
*Yüzüme vurur buruk ifadesi*…
Hazan mevsimi gibi
Benzim sararýp solmuþ.
Yüzüm geçmiþin derin izlerini taþýrken
Gözlerim geleceðe boþ ve manasýz bakar
Morarmýþ göz kapaklarý içinde kaybolurken
Göz pýnarlarým kurumuþ akmaz bir damla yaþ
*Mazi kalbimde hep yaradýr*
Yüreðim geleceðin endiþesini taþýr
Hani ne olsu? “Bana Kerem gibi sevdalýsýn” derdin
Meðer yalanmýþ sende ki aþk masalý
“Aslý” (astarý) olmayan bir yüreðe vurulmuþum.
Hazin bir öyküdür benimkisi
Ne anlatmaya benim gücüm yeter
Ne de senin dinlemeye ömrün vefa eder…
Aslýnda beni hiç mi hiç anlamadýn
“Hayat sana güzel” diye alay ettin
Oysa
Oysa aynanýn karþýsýna geçip kendine hiç bakmadýn!
Bir gün belki beni anlayacaksýn
Ama belki de kim bilir ömrün vefa etmez!
Hiç mi hiç anlayamazsýn.
Çünkü
Okunmayan masal olarak kalacak içimizdeki bozgun
Anlamadým hangimizdik “kör aþýk”?
Yoksa senin aþkýn mý renk körüydü?
Sana dair pembe düþlerimi
Uçsuz bucaksýz mavi umutlarýmý görmemiþ
Huzuru yeþilde ararken hayatýmý zindan etmiþ
Arzularým, sevdalarým askýya alýnmýþ
Göz pýnarlarým aðlamaktan kan kýrmýzýsý olmuþ.
El kadar yüreðimde kurduðum
Sana dair kocaman dünyada
Seninle beyaz bir sayfa açmýþtým
Dünyamý karartan da sen oldun
Meðer kör aþýk olan ben deðilmiþim!
Senin aþkýn renk körüymüþ çok geç anladým
Çok geç…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
05.11.2015