NEDEN

Var oluþlarýmýzda yok oluþlarýmýzda,
hep ayný nedenden…
Özlemden…
Kiminin hayatý yeni varoluþlara,
Kiminin ki yok oluþlara gebe.
Ama sonuç ne olursa olsun,
Yok olurken de var olurken de,
Bekleyiþler içindeyiz.Bekledik…Bekliyoruz…
Beklemeye devam edeceðiz…
Ve neden her bekleyen hayatýný beklenene baðlar?
Yada neden beklenen,
Bir gün döneceðini söyleyerek,
Çýkar bekleyenin hayatýndan?
Hayatýmýzda ki gel_gitlerde,
Neden hep bekleneni suçlarýz?
O olsa hayat daha mý çekilir hale gelir?
Yoksa hayatý çekilir yapan,
Onun özlemi midir,
Neden bekleyen her güne,
beklenenin geleceði umuduyla baþlar?
Gidiþlerden dönüþ olsaydý zaten,
varýlmaz mýydý çoktan kavuþmalara?
Veya neden beklenen bir türlü dönüþ yolunu bulamaz?
Bütün yollar çýkmaz da mýdýr...?

Hayriye Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın: