Geceleyin Güvenpark’ta Hayattan soyulmuþ hayatlarla, Bu þehirde kýþ vakti Yazmýþ gibi geceleyin. Kader sizi bu sokaða Yazmýþ gibi geceleyin. Kadersizi kaderinden Bezmiþ gibi geceleyin.
Alýn bir tutam aþk, Geceler körünüzü göz etmeden; Saçýn bulutlara ki Yaðmurlar yýkansýn. Son duasýný etmekte olana Bir umut saçýn.
Ve bir umudun baþýný okþayýn, Yetim demesinler. Siz dinlemeyin, Cebeci’ye kaçýn oradan; Sokaklar sizi ürkütmesin. Çünkü onlar hep ayný, hep sýradan...
Ve siz sýradan dolaþýn tüm sokaklarý; Aydýnlýklar körünüzü göz etmeden.
Oradan Ulus’a kaçýn mesela, Oradan Dikmen’e; Belki Ayrancý’ya. Ve çekilen onca acýya raðmen Deðiþen sadece semt adlarý olsun.
Bir kaldýrýma oturup Pazarlýklar baþlatýn; Hayata dair. Kaç gözyaþý sermayeniz, Kaç gülüþ kârýnýz var ve kaç sokak kedisi var Oturduðunuz kaldýrýmda dans eden Ve kaçýn oradan da; Gündüz körünüzü göz etmeden.
Çünkü Gözünüzle göremezsiniz Bu göz göz olmuþ kalpleri; Saklanýrlar belki Ankara’nýn ayazýna. Son dolmuþ da seferini yapýnca Þýmarýrlar sokaklara. Uçurtma falan uçurmazlar belki ama Aðlarlar mesela.
Geceleri yanar Ankara, Her ne kadar gönüller buz tutsa da.
Münzevî//Emre GÜLBÜZ 03.11.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Münzevii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.