İşte O Zaman

Huysuz bir kuyu dibi karanlýðýný

Loþ bir ýþýðýn

Esir almasýyla oluþan

Iþýðýn gözlerine yaptýðý

Zarif serenat anýnda

Âþýk oldum sana.



Ýþte o gece

Güzellik kavramý

Utandý kendinden.

Her güzellik

Baþka baþka yazýldý

Artýk gönüllere.

Her türlü çirkinlik

Ters düþtü senle…



O ýþýk ki

Bulmuþtu senelerdir

Hasretini çektiði

Tüm güzellikleri kendinden utandýracak

Sadece ve bir tek

Yansýmaktayken muhteriz bir halde

Demet demet ýþýklarý

Kuþ tüyü rikkatinde

Bir çift göze…



Güneþin kýskandýðý

Kýrmýzý bir balon

Ve körpe bir yaðmur damlasý

Hasretiyle

Sokaktaki çocuklarýn

Misket çukurlarýnda

Sevdayý yoðurmasý

O küçücük yaþlarda

Kalbin akla dur demesi

Çok da uzak deðildi bana…



Huysuz bir kuyu dibi karanlýðýný

Loþ bir ýþýðýn

Esir almasýyla oluþan

Iþýðýn gözlerine yaptýðý

Zarif serenat anýnda

Âþýk oldum sana.




Gözlerinin

‘Açýk kahve’ renginde

Aklýmdan çaldýðý kýrk yýl hatrý

Sahralarda tükettim ben de.

Çünkü gözlerine

En yakýn rengi

Orada buldum sadece.

Çöl, çöl olduðuna

O zaman sevindi iþte.



Bilmem o gözlerine

Kimler bakmýþtýr

Bu zamana dek

Kimler kaybolmuþtur

Þanssýz bedevi misali

O sahrada.

Kimler küfretmiþ kaderine de

Kimler o hengâmede

Helak olup gitmiþtir

Þimdi bilmem

Hangi þarkýda

Hangi hüzün naðmeleri

Arasýna karýþmýþlardýr

Hangi meyhanenin

Bilmem hangi bir köþesinde?



Belki de kaç kiþi

Küsmüþtür dünyaya

Ýmkansýzlýðýn damaðýnda býraktýðý

Acý bir sarhoþlukla.

Hoþ

Âþýk hayata küsmüþ

Hayatýn haberi olmamýþ

O baþka konu.



Belki de kaç kiþi

Oyun yaptý da sana

Kandýn!

Kandýrýldýn!

Gerçek sevenlerinden

Muhafaza ettiðin

Sýrla dolu kalbinin

Altýn anahtarýný

Kimlere verdin

Ve ‘Hoþ geldin’ paspasýný

Kaç kiþiye çiðnettin?

Sen bu oyunlara kanarken

Her Oyun kendi bacaðýndan asýldý da

Sen nerelerdeydin?



Huysuz bir kuyu dibi karanlýðýný

Loþ bir ýþýðýn

Esir almasýyla oluþan

Iþýðýn gözlerine yaptýðý

Zarif serenat anýnda

Âþýk oldum sana.




Kim bilir daha kaçý

Ayný anda vuruldu bu

Serenadýn en can yakýcý

Notalarýna…



Göz görmeyince

Gönül katlanýrmýþ ya

Bilmem kaç biçarenin

Yere serilmiþ duygularýna

Bastýn da

Göðe merdiven dayarken

Altta kalanlardan

Bihaber kaldýn…



Kaç sahtekâra el pençe durdun

Ve kaç mazluma pençelerinle vurdun?

Kaç ‘eloðlu’na gönül verdin

Kaç gönlü harabe ettin?

Söylesene kaç, kaç,

Kaç bu þehirden diyorum

Kendime

Sonra diyorum ki nereye kaçacaðým?

Bilmiyorum…

Bilsem zaten

Þiir yazmazdým…


Emre GÜLBÜZ

Sosyal Medyada Paylaşın: