sessizliğime sarılıyorum..

bu gecenin son karanlýðýnda aydýnlanan bir uðultu gibi
seni özlemenin tarifsiz acýlarýnýn yüreðimi kahreden üzüntüsünü yaþýyorum.
seni özlemek güzel þey aslýnda
herþeyi unutturuyorsun
hiç bir þey olmadan temiz ve saf bir þekilde seni düþünmek istiyorum
bazen de seni özlemek sýnýrlarý aþmama sebep oluyor
iniyorsun tüm acýlarýnla yüreðime
günle gece arasýndaki farký düþünüyorum da
gündüzleri boðuluyorsun,geceleri susuyorsun gözyaþlarýnla
ama yine de istiyorsun
yine de dokunsun istiyorsun elllerine
beraber gülmek kadar hoþ bir þey yoktur bana göre
tüm anlamlar yitiriveriyor aklýmýn her köþesinde
iþte bunun adý aþkmýþ..
günlerce keyfin yerin de oluyor..
fakat bu aðrý,geçmeyen bu aðrý
deþiyor beni ve ben yine unutamýyorum seni
çöken karanlýðýmda kýrýlan tüm duygularýmý
topluyorum bu gece gözyaþlarýmda
en büyük hayalini kuruyorum bu gece
ben neyden yoruldum en çok biliyormusun
senin kýrdýðýn o düþlerimden..
ne kadar düþünmeye çalýþsam
bilmece gibi çýkan her soruda
sadece yazýk demekten baþka bir þeye dilim varmýyor
ve sen bilirsin en çok kimi incittiðini
benim gücüm tükensin varsýn bütün korkum
ayný hatayý tekrarlamamak olsun
ama inan dayanamýyorum..
tüm karanlýklar hapsediyor beni seni beklediðim de
her anýdan kaçamýyorum
yüzünü getiriyorlar bir türlü çýkýþýný bulamadýðým
varlýðýný getiriyorlar
bense her zaman ki gibi sessizliðime kavuþuyorum
sarýldýðým sessizliðime...

Sosyal Medyada Paylaşın: