Ýnsan hiç gözünü özler mi Özlemenin ismine söver mi Kahýr da neymiþ arkadaþ Kahýr etmeye de kahreder mi Yahu Ýnsan hiç ruhunu özler mi Özlüyor iþte Þimdilerde Bir kaçak bakýþýn hayali yerleþti Gitsin istemiyorum bir an bile Uzakmýþ þehirler Kimin umurunda Kimse anlamaz elbet Böyle sevdayý Bekleyen de yok anlamalarýný
Özlüyorum iþte onu Tarifi olmayan hallerde Telaffuzu olmayan dillerde Tesellisi yine gözlerde O olmak nasýldýr bilmezsiniz Aynada görmek her bakýþta Öyle ki Görünüyor iþte Baktýðýn her yerde
Aslýnda Kuþlarý da yazmak geliyor içimden Gökyüzünü de Denizi de Topraðý da Ne yapacaðýný Bilemiyor iþte insan Aþýk olduðunda
Hem Özlemek koymuyor be Adam gibi sevdiðinde Þöyle dürüstçe sevmek iþte Ölürce Yaþamýn onda olduðunu bilirce Kendi kanýna küserce iþte be Yaramaz ki O yoksa kanýnda hiç bir þeye
Nefes almak þöyle dursun Zaman O da dursun isterse Hem insan hiç zamana küser mi Küsmüþ olsa bile Zaman ondan gider mi hiç
Karýþýðým arkadaþ Okuma þiiri Býrak beni içimdekiyle Ben o dedim diye Üçüncü kiþi de zannetme O iþte Esas kýzý o bizim hikayemizin Ýnsan hiç Esas kýzý sevmez mi Özlemez mi Özlüyorum iþte be Suya hasret kalmak ta neymiþ Yaðmura sitemim var dilimde Bir benzeteyim dedim de Yetmiyor o bile iþte Varsýn yaðmasýn artýk Kurusun toprak Çatlasýn gökyüzü Dökülsün dualar da gerisin geriye
Hey sevgili Madem ki tutamýyorum þimdi ellerini Bir daha yapmalýyým demek ki Rabbime bir niyaz Bir dua etmeliyim ki Tam olsun hikayemiz Eksik kalmasýn Mecnunun Leyla’ya da özlemi Ferhat’ýn Þirin’e hasreti Yada býrakalým eskileri Þimdi diyorum þimdi Biz varýz bu dönemin ibreti
Yahu Ýnsan hiç melekleri kýskandýrýr mý Nur’larý döküldü bildiðin Aðlayan melek mi olur hiç Aðladýlar iþte sevdiðim Elimde bir fotoðraf Gözüm gözünde Doluþtular odama Ýnsan hiç korkmaz mý Korkmadým sevdiðim Bakmadým bile yüzlerine Ayýrmadan gözlerimi Diktim o kurban olduðum gözlerine Ýnsan hiç etkilenmez mi Hiç sevgilim Hiç hemde Kulak asmadým sözlerine Seni konuþtular sadece Kýskandýlar sevdiðim Kýskandýlar iþte
Ýnsan hiç sevgisiz yaþar mý Sen ki sevginin tecellisi Sen ki nuruna gark olduðum Bir damla yaþýna ölürüm Ýnsan hiç bir damla ile taþar mý Taþtým sevdiðim Öyle ki Tüm alemleri aþtým Sana göre ben Aþk’tým Sen Ýnanma sakýn Aþk’a Benim sende yerim daha baþka Ben ki Senin için gelmiþim bu dünya’ya Gerekirse uðrunda Dünyayý da yakýp Mutlu ederim seni Ama korkma sen olur mu Çünkü Gitmem seni ardýmda býrakýp
Öyle ya sevgili Ýnsan hiç sevdiðini býrakýr mý.!!
Ferit Özmen Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferit Özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.