Gam ve kederden ciðerimi kapladý derin yaralar Bunun verdiði acýyla bedenim ruhumu paralar Dertli olmak için o kadar neden var ki bu aralar Aklar kalmamýþ etrafta, her yeri sarmýþ karalar
Melekler bile baþlamýþ duaya düzelsin diye tabiat Cebrail yazarak, Ýsrafil’se üfleyerek hüzünlü bir nakarat Dile gelecek neredeyse bütün alem-i hayvanat Yeniden olaðan seyrine dönebilsin diye kainat
Elbette boþa deðildi bu yakarýþlar, bu münacaat Ýnsanoðlunun yeni düzende kalmamýþtý yeri fakat Kurtuluþa inanmayýp sessiz kalmalarýna inat Layýk görüldü boyunlarýna düðümlü ve yaðlý birer halat.
26.01.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Başaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.